لزوم تغییر نگاه مدیریتی به صنایع

با این حال، جایگاه «خلاقیت»، « ابتکار عمل» و بازتعریف برخی مولفه‌های مدیریت صنایع و پتروشیمی با توجه به شرایط جدید و پیشرفت‌هایی که در این عرصه صورت گرفته، اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. ما از رویکرد جدید در عرصه مدیریت صنعت و پتروشیمی سخن می‌گوییم، به این معنا که مرز میان استراتژی‌های تولید و بهره‌وری و تاکتیک‌ها و ابتکارات نوین را به خوبی درک کرده و نوعی ارتباط همگرایانه و موثر میان آنها ایجاد کنیم. یکی ازمهم‌ترین مواردی که در ترسیم مولفه‌های جدید در عرصه مدیریت صنایع پتروشیمی باید مدنظر قرار دهیم، نیاز مبرم و روز افزون دنیا نسبت به این صنایع است. پتروشیمی و متعلقات و مشتقات آن، اکنون رکن اصلی سیستم انرژی جهانی است و ملت‌ها و دولت‌های گوناگون دنیا این قاعده را به صورت کلان در مناسبات خود حس می‌کنند. تحلیلگران ارشد حوزه صنعت و پتروشیمی بر این باور هستند که نیازهای عمومی و رو به رشد جهانی در عرصه پتروشیمی، گزینه‌ای جز بازتعریف روش‌های کلان مدیریتی در این عرصه باقی نمی‌گذارد. پتانسیل عظیمی در عرصه صنعت پتروشیمی وجود دارد که هنوز احصا‌ نشده اما نیازهای گسترده جهانی، ما را وادار به سمت استفاده از این ظرفیت‌ها خواهد ساخت. حتی در عرصه ساخت تاسیسات زیربنایی و پالایشگاه‌ها، شاهد ظهور پدیده‌هایی خلاقانه و نوین هستیم. پترو پالایشگاه‌ها نسل جدیدی از پالایشگاه‌ها به حساب می‌آیند و بر یکپارچگی بین مجتمع‌های پالایش و پتروشیمی تأکید دارند. بدون شک استراتژی‌های کلان تولید‌محور در عرصه مدیریت صنعت پتروشیمی، باید در قالب‌ها و چارچوب‌های مدرنی بازتعریف شود و در رسیدن به این اهداف و استراتژی‌ها، به‌روز‌ترین ابزارها و روش‌های ممکن را به‌کار گرفت.